Thana is one of the oldest fortresses in temples, temples and talavas. The castle has ancient history. From Satvahan, Konkan Maurya, the Jawhar Institute of Shivkal has benefited from the long history of independence from British rule. In the 5th and 6th century, the Kundan Maharshi king sukeshu Verma's Shri Khandeshwar temple built, Shilaharaden Gunjaktai Temple, Shri Parasuram Temple on Mandar Mountain and the only fortress in the Wada taluk, Kohjadad, are the ancient heritage of the temples. Today we are going to visit Kohjagad.
Some forts are such that they do not know the history. They are able to absorb all the attention of you with their unique size. Out of these fortresses, Kohajad - standing behind the Naga-Sangay village in Wada taluka, draws his attention from the sculpture of the human shape created naturally on his forehead. Because of the fascination of Kohjgad and the nature of the nature that he has gained from the fundamental inspiration of history, courage and staunch youth, there is a continuous increase in the number of casualties of Kohjagad, which are the hallmarks of fortune-based travelers.
To reach Kohojangad, it is now possible to reach ST from the castle, directly to the Naga village, at the foot of Kohjagad. Thane-Mumbai tourists should approach the Mumbai-Ahmedabad Highway near the Wada gorge and cross the bridge over the river Deharja or on the right side of the bridge showing 12-km distance between the right-hand corner, when you step down in the village of Koh Ke, one of the neighboring houses of Madhav Nathu Kamdy Chaufthene gun is proved to be welcome. There were many guns on Kohjagad, but some of the local people pushed the gun from the fort to the fun. Some of them are empty, some disappear, some of which are well placed by the well-respected gun villagers in the village and placed on a stone, among them you can see a mortar placed in Ganapati Temple premises in Nanegaon, Sanggegaon and Galthre.
Before climbing up to Kohjagad, you can also enjoy the sightseeing around the spectacular landscape. Dehraja river flows from the north to the fort, while the green velvet carpet sits on both sides in the area by the tributary of the Pinar river Tangsa which runs southwards. A painter is painting an amazing picture, and the area is so attractive. The character of this river, which is trendy, is slow in this direction, in which the reflection of the hill, trees and riverbank near the coast is reflected in the wave and the mind is exposed to the waves. The banks of this river have a temple of ancient Mahadeo. On the side of the house of Atmaram Ganu Patil, the system of the temple has been running from generation to generation.
After that, we start to climb on Kohjgad. The foot under foot takes the turn of the wadivakadi and moves to the fort within an hour. The gateway to the north gate of the fort is now extinct. The bastion and fortification are also the same. There were ancient temples of Kushuswara on the fort. This temple is now restored. There are two big reservoirs near the temple. Next to the basement, local people call him a ghost. Due to the flute's wings of the past, the wings of their wanders and the sharpness of their sheets are usually not known to anyone. There are nine tanks or water ponds which are excavated in the rock at some distance from the Vaghibila. Most of them go away after the monsoon. There is another water tank next to this coupling. It is thought that the arrangement of water was arranged on the fort.
The foothill on the left side of the Kususheshwar temple goes to the Citadel. There is a temple of Maruti on the way. While walking up the stairs, three more troughs are found in the rock. The Bastion Tower is still standing in a very strong state. Another idol of Balbhima, sitting on the wall of the ruined walls and watching the ruins of the house, can be seen here. After this, the attraction of the entrapped youth comes to us near the sculpture of the human form, which is about 25 feet tall of Baldand Asharupa. A huge rock, which is truly a miracle of nature, stands at the top of the tunnel. The idea that a naturally created human shape should be a cursed Gandheth looking at the sky, stretching his arms out of the sky and then tempting to lock it in the camera before the curse freezes.
Even though Kohjgad does not say much about the history of 1900 ft high altitude, the steps taken by nature-stricken gateways and tataburus are on the fort, and the steps of disorderly, naturalist youth are visible on this fort. Let's mark your footprints in it. Maybe your coming will have to talk about silent history.
ठाणे जिल्ह्यातील सर्वात प्राचीन दुर्ग, मंदिरे, तलाव वाडा तालुक्यात आहेत. वाड्याला प्राचीन इतिहास आहे. सातवाहन, कोकण मौर्य यांच्यापासून शिवकाळातील जव्हार संस्थान ते ब्रिटिश राजवटीतील स्वातंत्र्यलढ्यापर्यंतचा प्रदीर्घ इतिहास वाड्याला लाभला आहे. ५-६व्या शतकात कोकण मौर्य राजा सुकेतू वर्मा याने बांधलेले श्री खांडेश्वर मंदिर, शिलाहारकालीन गुंजकटई मंदिर, मंदार पर्वतावरील श्री परशुराम मंदिर आणि वाडा तालुक्यातील एकमेव दुर्ग कोहजगड असा दुर्ग-मंदिरांचा पुरातन वारसा त्याची ग्वाही देतात. आज आपण कोहजगडाला भेट देणार आहोत.
काही गड-किल्ले असे आहेत की त्यांना इतिहासाची ओळख लागत नाही. आपल्या वैशिष्ट्यपूर्ण आकारानेच सर्वांचे लक्ष आपल्याकडे वेधून घेण्यात ते सफल होतात. अशा किल्ल्यांपैकी वाडा तालुक्यातील नाणे-सांगे गावांच्या मागे उभा असलेला कोहजगड - त्याच्या माथ्यावरील नैसर्गिकरीत्या तयार झालेल्या मानवी आकारातील शिल्पकृतीने तो दुरूनही लक्ष वेधून घेतो. इतिहास, साहस आणि जिद्द या तरुणांच्या मूलभूत प्रेरणास्रोतांचे शमन करणारा कोहजगड आणि त्याला लाभलेल्या निसर्गाचा रम्य परिसस्पर्श यामुळे दुर्गभ्रमण आणि गिरीशिखरे पादाक्रांत करणाऱ्या युवकांची दर सुट्टीगणिक कोहजगडावरील वर्दळ सतत वाढत आहे.
कोहजगडावर जाण्यासाठी वाड्याहून थेट कोहजगडाच्या पायथ्याशी असलेल्या नाणे गावापर्यंत आता एसटीने जाता येते. ठाणे-मुंबईच्या पर्यटकांनी मुंबई-अहमदाबाद महामार्गाने वाडा फाट्याजवळ यावे व देहरजा नदीवरील पूल ओलांडला की उजव्या हाताच्या बाजूला नाणे-सांगे अशी पाटी दर्शवित असलेल्या रस्त्याने १२ किमी अंतर कापल्यावर कोहजगडाच्या पायथ्याशी असलेल्या नाणे गावात आपण पायउतार होतो, तेव्हा समोरच्या चौकात माधव नथू कामडी यांच्या घराशेजारी एका चौथऱ्यावर ठेवलेली तोफ आपले स्वागत करण्यास सिद्ध होते. कोहजगडावर बऱ्याच तोफा होत्या, परंतु काही नतद्रष्ट लोकांनी गंमत म्हणून गडावरून तोफा ढकलून दिल्या. त्यातील काही फुटल्या, काही गायब झाल्या, तर काही त्यातल्या त्यात चांगल्या स्थितीतील तोफा गावकऱ्यांनी सन्मानाने गावात आणून चौथऱ्यावर ठेवल्या आहेत, त्यापैकी नाणेगाव, सांगेगाव आणि गालथरे गावात गणपती मंदिराच्या प्रांगणात तोफ ठेवलेली आपणास पाहता येते.
कोहजगडावर चढाई करण्यापूर्वी आजूबाजूला प्रेक्षणीय परिसर पाहण्याचाही मनमुराद आनंद लुटता येतो. गडाच्या उत्तरेकडून देहरजा नदी वाहते, तर दक्षिणेकडून वाहणाऱ्या पिंजाळ या तानसा नदीच्या उपनदीने या परिसरात हिरवा मखमली गालिचा दोन्ही तीरावर अंथरला आहे. एखाद्या चित्रकाराने अद्भुत चित्र रंगवावे, तसा इथला परिसर चित्तहरण करणारा आहे. झोकदार वळण घेत असलेल्या या नदीचे पात्र या ठिकाणी संथ झाले असून त्यात किनाऱ्याजवळील डोंगरदऱ्या, वृक्षवल्ली आणि नदीकिनारी असलेल्या मंदिराचे प्रतिबिंब हवेच्या झुळकीवर तरंगताना पाहून मन खुलावून जाते. या नदीच्या किनारी प्राचीन महादेवाचे मंदिर आहे. बाजूला आत्माराम गणू पाटील यांचे घर असून मंदिराची व्यवस्था त्यांच्या घराण्याकडे पिढ्यानपिढ्या चालत आली आहे.
यानंतर आपण कोहजगडावर चढाई करण्यास सुरुवात करतो. वेडीवाकडी वळणे घेत पायाखालची पाऊलवाट तासाभरात गडावर पोहोचते. गडाला दक्षिणोत्तर प्रवेशद्वार असून ते आता नामशेष झाले आहेत. बुरूज आणि तटबंदीचीही तीच अवस्था आहे. गडावर कुसुमेश्वराचे पुरातन मंदिर होते. या मंदिराचा आता जीर्णोद्धार करण्यात आला आहे. मंदिराजवळ दोन मोठे हौद आहेत. त्याच्यापुढे तळघर असून इथले स्थानिक लोक त्याला भूतबीळ म्हणतात. या भूतबिळात पाकोळ्यांची वस्ती असल्यामुळे त्यांच्या पंखांचा फडफडाट आणि त्यांच्या शीटांचा उग्र दर्प येत असल्याकारणाने सहसा कुणी आत जात नाही. वाघबिळापासून काही अंतरावर खडकात खोदलेली नऊ टाके किंवा पाण्याची कुंडे आहेत. त्यातील बहुतेक पावसाळ्यानंतर ओसरतात. या जोड कुंडापुढे आणखी एक पाण्याचे टाके आहे. एकूणच गडावर पाण्याची चोख व्यवस्था करण्यात आली होती, हे ध्यानात येते.
कुसुमेश्वर मंदिराच्या डाव्या बाजूची पाऊलवाट बालेकिल्ल्यावर जाते. वाटेत मारुतीचे मंदिर आहे. पायऱ्यांनी वर जाताना आणखी तीन कुंडे खडकात खोदलेली दिसून येतात. बालेकिल्ल्यावरील बुरूज मात्र अद्यापही भक्कम अवस्थेत उभा आहे. ढासळलेली तटबंदी आणि घरांच्या अवशेषांवर नजर रोखून ठाण मांडून बसलेल्या बलभीमाची आणखी एक मूर्ती येथे पाहावयास मिळते. यानंतर गिरीभ्रमण करणाऱ्या युवकांचे आकर्षण ठरलेल्या बलदंड अश्मरूपातील पंचवीस फूट उंच अशा मानवी रूपातील शिल्पाकृतीजवळ आपण येतो. खरोखरच निसर्गाचा चमत्कार म्हणावा अशी एक प्रचंड शिला कड्याच्या टोकावर तोल सावरत उभी आहे. नैसर्गिकरीत्या तयार झालेल्या मानवी आकारातील ही शिला मान उंचावून बाहू पसरवून आकाशाकडे पाहत असलेला एखाद्या शापित गंधर्व असावा, या कल्पनेने मग तो शापमुक्त होण्याअगोदरच त्याला कॅमेऱ्यात बंदिस्त करण्याचा मोह आपल्याला आवरता येत नाही.
समुद्रसपाटीपासून १९०० फूट उंच असलेला कोहजगड इतिहासाबद्दल आपल्याला फारसे काही सांगत नसला तरी ढासळते प्रवेशद्वार व तटाबुरूजांचे लेणे लेवून निसर्ग कोंदणात चपखलपणे बसलेल्या या गडावर दुर्गप्रेमी, निसर्गप्रेमी युवकांची पाऊले फिरकत असतात. त्यात आपल्याही पावलांचे ठसे उमटू द्या. कदाचित तुमच्या येण्यामुळे इथला मूक इतिहास बोलूही लागेल.
Some forts are such that they do not know the history. They are able to absorb all the attention of you with their unique size. Out of these fortresses, Kohajad - standing behind the Naga-Sangay village in Wada taluka, draws his attention from the sculpture of the human shape created naturally on his forehead. Because of the fascination of Kohjgad and the nature of the nature that he has gained from the fundamental inspiration of history, courage and staunch youth, there is a continuous increase in the number of casualties of Kohjagad, which are the hallmarks of fortune-based travelers.
To reach Kohojangad, it is now possible to reach ST from the castle, directly to the Naga village, at the foot of Kohjagad. Thane-Mumbai tourists should approach the Mumbai-Ahmedabad Highway near the Wada gorge and cross the bridge over the river Deharja or on the right side of the bridge showing 12-km distance between the right-hand corner, when you step down in the village of Koh Ke, one of the neighboring houses of Madhav Nathu Kamdy Chaufthene gun is proved to be welcome. There were many guns on Kohjagad, but some of the local people pushed the gun from the fort to the fun. Some of them are empty, some disappear, some of which are well placed by the well-respected gun villagers in the village and placed on a stone, among them you can see a mortar placed in Ganapati Temple premises in Nanegaon, Sanggegaon and Galthre.
Before climbing up to Kohjagad, you can also enjoy the sightseeing around the spectacular landscape. Dehraja river flows from the north to the fort, while the green velvet carpet sits on both sides in the area by the tributary of the Pinar river Tangsa which runs southwards. A painter is painting an amazing picture, and the area is so attractive. The character of this river, which is trendy, is slow in this direction, in which the reflection of the hill, trees and riverbank near the coast is reflected in the wave and the mind is exposed to the waves. The banks of this river have a temple of ancient Mahadeo. On the side of the house of Atmaram Ganu Patil, the system of the temple has been running from generation to generation.
After that, we start to climb on Kohjgad. The foot under foot takes the turn of the wadivakadi and moves to the fort within an hour. The gateway to the north gate of the fort is now extinct. The bastion and fortification are also the same. There were ancient temples of Kushuswara on the fort. This temple is now restored. There are two big reservoirs near the temple. Next to the basement, local people call him a ghost. Due to the flute's wings of the past, the wings of their wanders and the sharpness of their sheets are usually not known to anyone. There are nine tanks or water ponds which are excavated in the rock at some distance from the Vaghibila. Most of them go away after the monsoon. There is another water tank next to this coupling. It is thought that the arrangement of water was arranged on the fort.
The foothill on the left side of the Kususheshwar temple goes to the Citadel. There is a temple of Maruti on the way. While walking up the stairs, three more troughs are found in the rock. The Bastion Tower is still standing in a very strong state. Another idol of Balbhima, sitting on the wall of the ruined walls and watching the ruins of the house, can be seen here. After this, the attraction of the entrapped youth comes to us near the sculpture of the human form, which is about 25 feet tall of Baldand Asharupa. A huge rock, which is truly a miracle of nature, stands at the top of the tunnel. The idea that a naturally created human shape should be a cursed Gandheth looking at the sky, stretching his arms out of the sky and then tempting to lock it in the camera before the curse freezes.
Even though Kohjgad does not say much about the history of 1900 ft high altitude, the steps taken by nature-stricken gateways and tataburus are on the fort, and the steps of disorderly, naturalist youth are visible on this fort. Let's mark your footprints in it. Maybe your coming will have to talk about silent history.
ठाणे जिल्ह्यातील सर्वात प्राचीन दुर्ग, मंदिरे, तलाव वाडा तालुक्यात आहेत. वाड्याला प्राचीन इतिहास आहे. सातवाहन, कोकण मौर्य यांच्यापासून शिवकाळातील जव्हार संस्थान ते ब्रिटिश राजवटीतील स्वातंत्र्यलढ्यापर्यंतचा प्रदीर्घ इतिहास वाड्याला लाभला आहे. ५-६व्या शतकात कोकण मौर्य राजा सुकेतू वर्मा याने बांधलेले श्री खांडेश्वर मंदिर, शिलाहारकालीन गुंजकटई मंदिर, मंदार पर्वतावरील श्री परशुराम मंदिर आणि वाडा तालुक्यातील एकमेव दुर्ग कोहजगड असा दुर्ग-मंदिरांचा पुरातन वारसा त्याची ग्वाही देतात. आज आपण कोहजगडाला भेट देणार आहोत.
काही गड-किल्ले असे आहेत की त्यांना इतिहासाची ओळख लागत नाही. आपल्या वैशिष्ट्यपूर्ण आकारानेच सर्वांचे लक्ष आपल्याकडे वेधून घेण्यात ते सफल होतात. अशा किल्ल्यांपैकी वाडा तालुक्यातील नाणे-सांगे गावांच्या मागे उभा असलेला कोहजगड - त्याच्या माथ्यावरील नैसर्गिकरीत्या तयार झालेल्या मानवी आकारातील शिल्पकृतीने तो दुरूनही लक्ष वेधून घेतो. इतिहास, साहस आणि जिद्द या तरुणांच्या मूलभूत प्रेरणास्रोतांचे शमन करणारा कोहजगड आणि त्याला लाभलेल्या निसर्गाचा रम्य परिसस्पर्श यामुळे दुर्गभ्रमण आणि गिरीशिखरे पादाक्रांत करणाऱ्या युवकांची दर सुट्टीगणिक कोहजगडावरील वर्दळ सतत वाढत आहे.
कोहजगडावर जाण्यासाठी वाड्याहून थेट कोहजगडाच्या पायथ्याशी असलेल्या नाणे गावापर्यंत आता एसटीने जाता येते. ठाणे-मुंबईच्या पर्यटकांनी मुंबई-अहमदाबाद महामार्गाने वाडा फाट्याजवळ यावे व देहरजा नदीवरील पूल ओलांडला की उजव्या हाताच्या बाजूला नाणे-सांगे अशी पाटी दर्शवित असलेल्या रस्त्याने १२ किमी अंतर कापल्यावर कोहजगडाच्या पायथ्याशी असलेल्या नाणे गावात आपण पायउतार होतो, तेव्हा समोरच्या चौकात माधव नथू कामडी यांच्या घराशेजारी एका चौथऱ्यावर ठेवलेली तोफ आपले स्वागत करण्यास सिद्ध होते. कोहजगडावर बऱ्याच तोफा होत्या, परंतु काही नतद्रष्ट लोकांनी गंमत म्हणून गडावरून तोफा ढकलून दिल्या. त्यातील काही फुटल्या, काही गायब झाल्या, तर काही त्यातल्या त्यात चांगल्या स्थितीतील तोफा गावकऱ्यांनी सन्मानाने गावात आणून चौथऱ्यावर ठेवल्या आहेत, त्यापैकी नाणेगाव, सांगेगाव आणि गालथरे गावात गणपती मंदिराच्या प्रांगणात तोफ ठेवलेली आपणास पाहता येते.
कोहजगडावर चढाई करण्यापूर्वी आजूबाजूला प्रेक्षणीय परिसर पाहण्याचाही मनमुराद आनंद लुटता येतो. गडाच्या उत्तरेकडून देहरजा नदी वाहते, तर दक्षिणेकडून वाहणाऱ्या पिंजाळ या तानसा नदीच्या उपनदीने या परिसरात हिरवा मखमली गालिचा दोन्ही तीरावर अंथरला आहे. एखाद्या चित्रकाराने अद्भुत चित्र रंगवावे, तसा इथला परिसर चित्तहरण करणारा आहे. झोकदार वळण घेत असलेल्या या नदीचे पात्र या ठिकाणी संथ झाले असून त्यात किनाऱ्याजवळील डोंगरदऱ्या, वृक्षवल्ली आणि नदीकिनारी असलेल्या मंदिराचे प्रतिबिंब हवेच्या झुळकीवर तरंगताना पाहून मन खुलावून जाते. या नदीच्या किनारी प्राचीन महादेवाचे मंदिर आहे. बाजूला आत्माराम गणू पाटील यांचे घर असून मंदिराची व्यवस्था त्यांच्या घराण्याकडे पिढ्यानपिढ्या चालत आली आहे.
यानंतर आपण कोहजगडावर चढाई करण्यास सुरुवात करतो. वेडीवाकडी वळणे घेत पायाखालची पाऊलवाट तासाभरात गडावर पोहोचते. गडाला दक्षिणोत्तर प्रवेशद्वार असून ते आता नामशेष झाले आहेत. बुरूज आणि तटबंदीचीही तीच अवस्था आहे. गडावर कुसुमेश्वराचे पुरातन मंदिर होते. या मंदिराचा आता जीर्णोद्धार करण्यात आला आहे. मंदिराजवळ दोन मोठे हौद आहेत. त्याच्यापुढे तळघर असून इथले स्थानिक लोक त्याला भूतबीळ म्हणतात. या भूतबिळात पाकोळ्यांची वस्ती असल्यामुळे त्यांच्या पंखांचा फडफडाट आणि त्यांच्या शीटांचा उग्र दर्प येत असल्याकारणाने सहसा कुणी आत जात नाही. वाघबिळापासून काही अंतरावर खडकात खोदलेली नऊ टाके किंवा पाण्याची कुंडे आहेत. त्यातील बहुतेक पावसाळ्यानंतर ओसरतात. या जोड कुंडापुढे आणखी एक पाण्याचे टाके आहे. एकूणच गडावर पाण्याची चोख व्यवस्था करण्यात आली होती, हे ध्यानात येते.
कुसुमेश्वर मंदिराच्या डाव्या बाजूची पाऊलवाट बालेकिल्ल्यावर जाते. वाटेत मारुतीचे मंदिर आहे. पायऱ्यांनी वर जाताना आणखी तीन कुंडे खडकात खोदलेली दिसून येतात. बालेकिल्ल्यावरील बुरूज मात्र अद्यापही भक्कम अवस्थेत उभा आहे. ढासळलेली तटबंदी आणि घरांच्या अवशेषांवर नजर रोखून ठाण मांडून बसलेल्या बलभीमाची आणखी एक मूर्ती येथे पाहावयास मिळते. यानंतर गिरीभ्रमण करणाऱ्या युवकांचे आकर्षण ठरलेल्या बलदंड अश्मरूपातील पंचवीस फूट उंच अशा मानवी रूपातील शिल्पाकृतीजवळ आपण येतो. खरोखरच निसर्गाचा चमत्कार म्हणावा अशी एक प्रचंड शिला कड्याच्या टोकावर तोल सावरत उभी आहे. नैसर्गिकरीत्या तयार झालेल्या मानवी आकारातील ही शिला मान उंचावून बाहू पसरवून आकाशाकडे पाहत असलेला एखाद्या शापित गंधर्व असावा, या कल्पनेने मग तो शापमुक्त होण्याअगोदरच त्याला कॅमेऱ्यात बंदिस्त करण्याचा मोह आपल्याला आवरता येत नाही.
समुद्रसपाटीपासून १९०० फूट उंच असलेला कोहजगड इतिहासाबद्दल आपल्याला फारसे काही सांगत नसला तरी ढासळते प्रवेशद्वार व तटाबुरूजांचे लेणे लेवून निसर्ग कोंदणात चपखलपणे बसलेल्या या गडावर दुर्गप्रेमी, निसर्गप्रेमी युवकांची पाऊले फिरकत असतात. त्यात आपल्याही पावलांचे ठसे उमटू द्या. कदाचित तुमच्या येण्यामुळे इथला मूक इतिहास बोलूही लागेल.
No comments:
Post a Comment
Please do write your suggestions and thoughts.